Sinds 1975 ben ik actief met schrijven, ontwerpen, fotografie, kunst, webloggen en videobloggen. Teksten werden gepubliceerd, foto’s verschenen in tijdschriften, als ansichtkaarten en als kalenders, kunstwerken, fotografie en videos werden geëxposeerd op diverse plekken gedurende een periode van twintig jaar.
‘Wear one hat’ zei ze stellig. Ik liet de opmerking van mijn TCM-diëtiste rustig tot me doordringen. ‘Wat bedoel je precies?’ sputterde ik tegen. ‘Nou, dat je slechts één doel stelt en verder nergens een probleem van maakt’… ‘wat er ook gebeurt’. ‘Wat er ook gebeurt?’… echo ik zachtjes. ‘Precies … het gaat niet om wat je wel of niet mag eten, het gaat niet om een minimum aantal kilometers wandelen per dag … het gaat zelfs niet om afslanken; het enige doel is de harmonie te herstellen binnen jouw systeem’.
Musings of That Escalator Vlognik | Visit The Official Roltrap Website | Watch in HD
*
Life starts with a star being born inside the human condition (you) and ends with a cross marked behind your name by others (them). Mission completed. What happens in between these vibrant points of reference is visualized as a complex fabric of various timelines.
Huub Koch (1956) koos sinds 2014 voor een kleurloos bestaan. Op Facebook plaatst hij regelmatig ‘The Polaroid of The Day’. Op Weblog Zichtbare Zaken blogt hij bij vlagen. https://zichtbarezaken.wordpress.com.
Natuurlijk, het is een nostalgisch plaatje, dit gezicht op het luchtspoor in Rotterdam, ergens begin 1900. Het is een tijd waarin mensen nog op straat stil staan, om een gesprek te voeren, om zich heen te kijken, elkaar te begroeten of een gedachte te ontwikkelen midden op straat. Er is nog weinig verkeer. Een enkele auto, een paard en wagen, handkarren, fietsers en vooral veel voetgangers, wandelaars dus. Dat alles impliceert een ander ritme: als iets vandaag niet afkomt dan is er morgen weer een dag.
Aan alles zit een houdbaarheidsdatum, maar het product gaat vaak langer mee dan de uiterste dag die genoemd wordt. Met een beschaving is het precies zo. Wat daar van overblijft, na het consumeren, conserveren we. Zo verschijnt de geschiedenis in artefacten, in verhalen en studies en stroomt ze ongemerkt door ons bloed en de genen.
Als kind draag je ongewild de bewijzen van je oorsprong met je mee. De buurt waar je woont huisvest families uit een bepaalde categorie, een code met een bestedingspatroon, een kledingsmaak en een gedragswijze die daar bij past. Dat is een teken, een karakter dat plotseling kan veranderen in een stigma, een stempel of een brandmerk. Zo wordt je, als een stuk fruit op de markt, in de hand genomen, gewogen en te licht bevonden of goedgekeurd en aangemerkt als één van ons, of anders. Ik behoorde tot die andere soort. Dwars, eigenzinnig, tegendraads, en dus afwijkend. Alleen intimi met goede bedoelingen kregen een andere kant te zien.
Het is 1870. Hier begint de geschiedenis van een plek. Een plek in een stad aan een rivier die naar de zee voert. Daar waar alles opgaat in het grote niets, behalve dan dit verhaal over een stad, over mensen die er wonen en over mijzelf. Het omvat een tijdsspanne van iets meer dan honderd jaar. Genoeg om te beseffen dat alles vergankelijk is, behalve dat wat geschreven is, op een wijze die woorden eigen is. Zoekend en betekenis vindend die daar aan voorbij gaat.
Collaborative sounds and mashup. – Beta 1/4 – > Watch HD-version < – SOUND: Thuck Wormeinster [ soundcloud.com/thuck ] and Unlike Noise [ soundcloud.com/unlikenoise ] MASHUP: Huub Koch [ https://huubkochnl.wordpress.com
huubkoch.nl 