Mijn Moment 2016

‘Wear one hat’ zei ze stellig. Ik liet de opmerking van mijn TCM-diëtiste rustig tot me doordringen. ‘Wat bedoel je precies?’ sputterde ik tegen. ‘Nou, dat je slechts één doel stelt en verder nergens een probleem van maakt’… ‘wat er ook gebeurt’. ‘Wat er ook gebeurt?’… echo ik zachtjes. ‘Precies … het gaat niet om wat je wel of niet mag eten, het gaat niet om een minimum aantal kilometers wandelen per dag … het gaat zelfs niet om afslanken; het enige doel is de harmonie te herstellen binnen jouw systeem’.

Half augustus. 2016. Ik toon de door mijn TCM-diëtiste voorgestelde naaldzettingen aan mijn acupuncturist. Hij glimlacht: ‘mee eens’. Binnen een minuut heeft hij de naalden ingebracht op de punten. Na tien minuten heb ik het gevoel dat ik ontspannen in water drijf, terwijl ik zit op een behandeltafel. Zo voelt het dus als je organen optimaal functioneren. Milt, lever, longen. Volledig in evenwicht. Zonder stress. Een voorproefje ter motivatie. Dankzij Traditionele Chinese Medische kennis. Hier begint Mijn Moment.

In Juli van dit jaar was ik het zat. De stagnatie. De vermoeidheid. De gevolgen van een burn-out na 2 jaar mantelzorgen en een traject rond rouw en verlies. Ik had de bodem bereikt. En nu? Die bodem kwam me te hulp. Ik had weer iets om me tegen af te zetten en in beweging te komen. Vaste grond.

Zulke stappen zijn sprongen. Hink stap sprongen. Je doet wat stappen vooruit en dan weer achterwaarts. Geen conditie is ook een conditie. Mijn laatste klant had me nog gewaarschuwd. ‘Dat wordt minstens drie maanden op de bank zitten’. Het werden drie jaar.

Die grens bereiken onthulde behoeften die ik niet eerder bewust was. Patronen los laten, structuren bevragen, onorthodoxe keuzes maken. Dat gaat niet van de ene dag op de andere. Leven, liefde, lust en leiderschap onderzoeken en ervaren. Door het gesprek aan te gaan met scherpe waarnemers. ‘Wear one hat’. Plus twee dagen per week cardio- en krachttraining. Ik bezin me op ‘de kracht van ervaring’. Wat heb ik in huis? Waar wil ik heen? Waar ik nu ben is niets mis mee. Natuurlijk ben ik sinds drie jaar een buitenstaander. Met een diepgang die woorden onnodig maakt. Met een gevoel dat ik leef. Grenzen overschrijd van wortels – ouder dan de dag van vandaag. Ik leer van een vrouw die vijf en twintig jaar jonger is en van een kind dat nog 57 jaar te gaan heeft voor het mijn leeftijd bereikt. 2 augustus werd ik 60.

Mijn huisarts zegt soms wijze dingen over mij: ‘Ik denk aan een pop van een vlinder. Of aan een spore die met al zijn talent en kwaliteit wacht op een vruchtbare bodem om weer opnieuw te groeien.’ Ik zei: ‘ik had niet verwacht een nieuw leven te vinden’. Deze week antwoordde hij mij: ‘er zal nog veel zijn dat je niet verwacht mee te mogen maken’. ‘Een nieuw leven en een nieuwe liefde schuren. Net als die vlinder die tegendraads zijn cocon ontworstelt’.

---

Huub Koch (1956) koos sinds 2014 voor een kleurloos bestaan. Op Facebook plaatst hij regelmatig ‘The Polaroid of The Day’. Op Weblog Zichtbare Zaken blogt hij bij vlagen. https://zichtbarezaken.wordpress.com

---